Ψάρι! Μοναδική τροφή για τον ανθρώπινο οργανισμό και ταυτόχρονα πολύ γευστική.
Οι κολιοί είναι ψάρι που το καλοκαίρι αφθονεί στην Ελλάδα και αξίζει να το απολαμβάνουμε όσο διάστημα βρίσκεται στην αγορά.
Αυτό το πιάτο γίνεται εύκολα, στο φούρνο, με την προσθήκη πολλών διαφορετικών λαχανικών. Σε πολύ λίγο χρόνο έχουμε φρέσκο σερβιρισμένο φαγητό στο τραπέζι μας, συνοδευμένο με ένα ποτήρι παγωμένης ρετσίνας.
Απολαύστε το!
Οι κολιοί είναι ψάρι που το καλοκαίρι αφθονεί στην Ελλάδα και αξίζει να το απολαμβάνουμε όσο διάστημα βρίσκεται στην αγορά.
Αυτό το πιάτο γίνεται εύκολα, στο φούρνο, με την προσθήκη πολλών διαφορετικών λαχανικών. Σε πολύ λίγο χρόνο έχουμε φρέσκο σερβιρισμένο φαγητό στο τραπέζι μας, συνοδευμένο με ένα ποτήρι παγωμένης ρετσίνας.
Απολαύστε το!
| εργασία: 30′ | χρόνος: 1h:30′ | εύκολο: |
Ρετσίνα
Η Ρετσίνα (λευκή ή ροζέ), είναι ένα Ελληνικό κρασί, που περιέχει ρετσίνι από κοινό πεύκο (Χαλέπιος πεύκη). Στην αρχαιότητα δεν υπήρχαν γυάλινα σκεύη (μπουκάλια) με αποτέλεσμα το κρασί να οξειδώνεται γρήγορα μέσα στους αμφορείς. Έτσι έπρεπε να καταναλωθεί μέσα σε ένα χρόνο από την παραγωγή του.
Οι αρχαίοι Έλληνες βρήκαν την τεχνική να σφραγίζουν τον αμφορέα με ρετσίνι έτσι ώστε να μην περνάει οξυγόνο μέσα από τους πόρους του κεραμικού σκεύους και να χαλάει το κρασί.
Αυτό βέβαια είχε ως αποτέλεσμα να δίνει στο κρασί τη χαρακτηριστική γεύση και άρωμα του ρετσινιού. Οι Έλληνες συνήθισαν τη γεύση και τους άρεσε.
Άλλοι λαοί όμως, όπως οι Ρωμαίοι έβρισκαν το άρωμα του ρετσινιού ιδιαίτερα απωθητικό. Περίπου το 3ο αιώνα κατασκεύασαν τα ξύλινα βαρέλια φύλαξης, που ήταν πιο αεροστεγή από τους πήλινους αμφορείς και μπόρεσαν να διατηρήσουν το κρασί για μεγάλα διαστήματα.
Στο Βυζάντιο όμως η Ρετσίνα παρέμεινε δημοφιλής ενώ ήταν πρακτικά άγνωστη στη Δύση. Είναι χαρακτηριστική η ιστορία του προξενιού μεταξύ της κόρης του Ρωμανού 2ου και του διαδόχου της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας Όθωνα 2ου. Οι απεσταλμένοι του Όθωνα ήρθαν στην Κωνσταντινούπολη και έφυγαν πολύ δυσαρεστημένοι γιατί οι Βυζαντινοί τους σέρβιραν κατσικάκι γεμιστό με κρεμυδάκια σε σάλτσα από ψάρι και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, τους πότισαν εκείνο το "απαράδεκτο" κρασί με ρετσίνι.
Οι αρχαίοι Έλληνες βρήκαν την τεχνική να σφραγίζουν τον αμφορέα με ρετσίνι έτσι ώστε να μην περνάει οξυγόνο μέσα από τους πόρους του κεραμικού σκεύους και να χαλάει το κρασί.
Αυτό βέβαια είχε ως αποτέλεσμα να δίνει στο κρασί τη χαρακτηριστική γεύση και άρωμα του ρετσινιού. Οι Έλληνες συνήθισαν τη γεύση και τους άρεσε.
Άλλοι λαοί όμως, όπως οι Ρωμαίοι έβρισκαν το άρωμα του ρετσινιού ιδιαίτερα απωθητικό. Περίπου το 3ο αιώνα κατασκεύασαν τα ξύλινα βαρέλια φύλαξης, που ήταν πιο αεροστεγή από τους πήλινους αμφορείς και μπόρεσαν να διατηρήσουν το κρασί για μεγάλα διαστήματα.
Στο Βυζάντιο όμως η Ρετσίνα παρέμεινε δημοφιλής ενώ ήταν πρακτικά άγνωστη στη Δύση. Είναι χαρακτηριστική η ιστορία του προξενιού μεταξύ της κόρης του Ρωμανού 2ου και του διαδόχου της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας Όθωνα 2ου. Οι απεσταλμένοι του Όθωνα ήρθαν στην Κωνσταντινούπολη και έφυγαν πολύ δυσαρεστημένοι γιατί οι Βυζαντινοί τους σέρβιραν κατσικάκι γεμιστό με κρεμυδάκια σε σάλτσα από ψάρι και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, τους πότισαν εκείνο το "απαράδεκτο" κρασί με ρετσίνι.
Υλικά (3 μερίδες)
|
Καθαρίζουμε και πλένουμε τα ψάρια. Τα αλατίζουμε με χοντρό αλάτι και τα αφήνουμε σε σουρωτήρι να στραγγίξουν. Οι κολιοί δεν έχουν λέπια και η διαδικασία καθαρίσματος είναι ευκολότερη. Καθαρίζουμε, πλένουμε και κόβουμε σε λεπτές ροδέλες τα λαχανικά. Λαδώνουμε ένα πυρίμαχο σκεύος κουζίνας και μέσα τοποθετούμε τα ψάρια… |
…από πάνω βάζουμε, εναλλάξ σε στρώσεις, τα λαχανικά και προσθέτουμε τα καρυκεύματα.
Το σκόρδο, το αλατοπίπερο, το μαϊντανό, την κάπαρη, τη ρίγανη, τον κουρκουμά, το χυμό και το ξύσμα του λεμονιού και ραντίζουμε με το ελαιόλαδο. Σκεπάζουμε το ταψί με αλουμινόχαρτο και το βάζουμε στο φούρνο στους 180°C για μια ώρα ή μέχρι να μαλακώσουν και να ψηθούν τα λαχανικά. Προς το τέλος του ψησίματος το ξεσκεπάζουμε να πάρουν χρώμα τα λαχανικά. |
